Surmia- roślina, która zwalczy stan zapalny. -> cd.

W literaturze roślinom z rodzaju Catalpa przypisywane są medyczne zastosowania:

Leczenie astmy, kaszlu, działanie diuretyczne (moczopędne), właściwości leczące rany (Koriyone and Kimura 1962; Hegenauer 1966). Surowcami leczniczymi są liście i owoce.

Owoce Katalpy są oficjalnym lekiem w Japonii, wpisanym do Japońskiej Farmakopei (Suzuki et al.. 1991). Lek nazywany jest w Japonii „Kisasage”, a w Chinach i Hong Kongu „Zizhi”. Tradycyjna medycyna chińska poleca korę katalpy na dolegliwości skórne(Shih-Chen 1930).

Najczęściej jako surowiec leczniczy wykorzystuje się C.bignonioides Walt. Surmia bignoniowa, zwana jest też indiańską fasolą ze względu na charakterystyczne zwieszone strąki, owoce Katalpy. Z botanicznego punktu widzenia/ botanicznie poprawnie owoce Katalpy to nie strąki, a cienkościenne torebki. [Strąki wyrastają z jednego owocolistka, a torebki z co najmniej dwóch]. Osiągają długość do 30-centymetrów. Pojawiają się w lipcu i wiszą na drzewie do kolejnego lata.

Lecznicze efekty stosowania Surmii zależą głównie od irydoidów glikozydowych (Kimura et al. 1963; Suzuki et al. 1991; Noro et al.1992). Classen (1888) opublikował pierwszy raport o obecności irydoidów w Katalpie. Wyizolował z kory i niedojrzałych owoców C. bignonioides gorzką substancję w formie bezbarwnych igieł, która została sklasyfikowana jako glikozyd i nadano jej nazwę katalpina (catalpin). 55 lat później Colin, Tauret i Chollet wyizolowali tą samą substancję i nazwali ją katalpozydem (catalposide).

Ci sami autorzy zaobserwowali w C. bignonioides również małą ilość aukubiny (aucubin).

W kilku badaniach wykazano, że katalpozyd i katalpol (Plouvier 1947) mają silne działanie diuretyczne, gdy są podawane doustnie (u królików i szczurów (Ikeshima i Uchida 1936; Suzuki 1968; Suzuki et al.. 1968). Badania nad dystrybucją irydoidów wykazały, że katalpol i katalpozyd są głównymi składnikami znalezionymi w liściach, drewnie, korze i owocach wszystkich roślin z rodzaju Catapla (Chollet 1946; El-Naggar i Doskotch 1980; Stephenson 1982; Suzuki et al. 1991).

(Suzuki et al. 1991) analizował wydajność irydoidów w lekach uzyskanych z owoców z różnych gatunków Katalpy, w tym C. bignonioides. Wykazali, że zawartość katalpozydu i katalpolu waha się od 0,006 do 1,2% i od 0-2,3%.

Interesująca zależność pomiędzy poziomem katalpozydu i katalpolu od wzrostu owoców Katalpy wykazał Noro et al. (1992). Zawartość glikozydów irydoidowych była wysoka w owocach o zalążkach osadzonych kątowo, a w nasionach- niska.

Waga owoców i zawartość glikozydów irydoidowych osiągnęła maksymalny poziom w sierpniu-wrześniu, a później zawartość się zmniejszała.

Do Ekstrakcji irydoidów glikozydowych z suszonego materiału roślinnego użyto 80% etanolu.

Ekstrahowano pod refluksem przez 3-godziny.

Wyodrębniono aukubinę, katalpol i katalpozyd.

Na podstawie:

-Medicinal and Aromatic Plants VIII, Professor Dr. Y. P. S. Bajaj

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0378874103001119