Istota zapachu czeremchy.
Czeremcha zawiera glikozydy cyjanogenne, między innymi amigdalinę i prunazynę.
Amigdalina i prunazyna są substancjami odpowiedzialnymi za marcepanowy zapach, chociaż same są bezwonne.
Podobnie, jak w przypadku czosnku, migdałowy zapach nie powstałby bez udziału swoistych fermentów, enzymów rozkładu (emulsyny).
Amigdalina i prunazyna pod wpływem enzymów rozpadają się na glikozę (cukier) oraz pachnące migdałami substancje: aldehyd benzoesowy (benzaldehyd) i zabójczy cyjanowodór.
Cyjanowodór w wodzie hydrolizuje do kwasu cyjanowodorowego, czyli kwasu pruskiego. To znana i lubiana trucizna, którą ponoć nawet Hitler nie pogardził.
Ta niebezpieczna substancja pachnie migdałowo, jest rozpuszczalna w wodzie i alkoholach oraz lotna z parą wodną, dlatego znajdziemy cyjanowodór również w jednym z najczęściej destylowanych przeze mnie hydrolatów- w przekroplonej wodzie z czeremchy.
Cyjanowodór wchłania się również przez skórę i błony śluzowe. Jednak nie popadajmy w przesadę i wspomnijmy słowa Paracelsusa „Dosis facit venenum”, dawka czyni truciznę.
Na co dzień spożywamy niewielkie dozy cyjanowodoru, racząc się marcepanem, migdałami, nasionami lnu czy jabłoni. A w dawnej medycynie stosowano małe ilości glikozydów cyjanogennych jako środki antyseptycznie, przeciwkaszlowe i przeciwskurczowe.

Oprócz cyjanowodoru, w hydrolacie czeremchowym występuje również aldehyd benzoesowy (benzaldehyd), o przyjemnym, słodkim zapachu migdałów.
Benzaldehyd nie wykazuje działania toksycznego. To właśnie on tworzy olejek eteryczny czeremchowy, który na początku destylacji unosi się na powierzchni kondensatu, a później, jako że jest cięższy od wody, opada na dno naczynia.
Mimo że aldehyd benzoesowy jest trudno rozpuszczalny w wodzie, znajdziemy go również w hydrolacie, ponieważ w procesie destylacji, tworzy z wodą układ koloidowy.
Hydrolat z czeremchy ma właściwości antybakteryjne, odświeżające, nawilżające i można ją stosować samodzielnie jako mgiełkę do twarzy lub jako fazę wodną kosmetyków.
Naukowo: o różnicy w składzie lotnych substancji w hydrolacie i w olejku eterycznym.
- Fermenty znajdują się w innych komórkach rośliny niż glikozydy cyjanogenne, dlatego do uzyskania maksimum zapachu migdałów, najlepiej jest zmiażdżyć materiał roślinny.

5 Comments
Join the discussion and tell us your opinion.
Czy codzienne stosowanie mocnego naparu z kwiatów czeremchy jako toniku może wobec tego zaszkodzić?
Nie, to zbyt małe dawki, żeby mogły zaszkodzić. Napar stosowany zewnętrznie działa łagodnie bakteriostatycznie.
Czy mogę zakonserwować hydrolat z czeremchy własnej produkcji? Chciałam benzoesanem sodu z glukonaktonem, ale przeczytałam gdzieś że czeremchy nie można w kwaśnym, bo jakaś reakcja tam zachodzi niekorzystna?
Poprawnie wykonany hydrolat z czeremchy jest układem samokonserwującym, ponieważ w wyniku starzenia się hydrolatu powstaje w nim kwas benzoesowy, który jest konserwantem i to w ilości, która przekracza jego rozpuszczalność, co można zaobserwować przez wytrącenie się krystalicznego osadu na dnie naczynia z hydrolatem.
Nie widzę przeciwwskazań do dodatkowego zakonserwowania benzoesanem sodu i glukonolaktonem w przypadku użycia hydrolatu jako składnika kosmetyku.
Hej, super artykuł, dziękuję;)